Wij hebben je boek Dagelijkse Rituelen besteld. Het lezen (of eerder verorberen) van die eerste versie van Mason Currey uit 2013 is een ritueel an sich geworden in onze relatie. We waren zon 3 jaar samen en ik kocht dit boek toevalligerwijs omdat ik hem ergens zag staan. Het bleek een ware hit! Elke week trokken we het boek uit de kast op vrijdag avond na een week studeren of werken en begonnen we met ons ritueel, of ook wel spel: we lieten om en om de pagina’s snel langs onze vingers ritselen tot de ander “STOP” zei. Vervolgens noemde we de naam van de persoon die op die pagina stond, de ander moest dan raden wat zijn of haar professie was, en vervolgens welk jaar hij/zij geboren was, dan wanneer overleden, wat vaak ook iets zei over hoe gezond de rituelen van de desbetreffende artistiekeling waren 😂. Na dit spannende spel, lazen we elkaar het ritueel voor, met uitbundige articulatie, gevoel voor drama en maakte we er een heel toneelstuk van. Het voelde alsof we die vrijdag avonden een reis maakte door de tijd. We stonden in de ateliers van kunstenaars in 1762, we proefden de koffie waarvan er kennelijk zon 50 per dag gedronken werden, we liepen langs de Seine na een ochtend vol schilderen, of mijmerden in een donker kamertje met kaarslicht en sherry na een dag van schrijven. Het is echt een van de beste herinneringen uit onze jaren relatie. Ondertussen niet 3 maar 17 jaar samen en we kijken nu al uit om dit ritueel weer te gaan beleven met je nieuwe boek vol spannende en dwaze inkijkjes in de levens van betekenisvolle personen.
Heb je boek rituelen besteld. Had het boek van Currey uit 2013, met bijdrage van Eva Hoeke. Heb er drie columns over geschreven. De laatste in 2023 "Ritualiseer de regelmatige klussen waar je tegenop ziet". https://invalshoek.org/ritualiseer-de-regelmatige-klussen-waar-je-tegenop-ziet/
Gr Edwin Kisman
Wij hebben je boek Dagelijkse Rituelen besteld. Het lezen (of eerder verorberen) van die eerste versie van Mason Currey uit 2013 is een ritueel an sich geworden in onze relatie. We waren zon 3 jaar samen en ik kocht dit boek toevalligerwijs omdat ik hem ergens zag staan. Het bleek een ware hit! Elke week trokken we het boek uit de kast op vrijdag avond na een week studeren of werken en begonnen we met ons ritueel, of ook wel spel: we lieten om en om de pagina’s snel langs onze vingers ritselen tot de ander “STOP” zei. Vervolgens noemde we de naam van de persoon die op die pagina stond, de ander moest dan raden wat zijn of haar professie was, en vervolgens welk jaar hij/zij geboren was, dan wanneer overleden, wat vaak ook iets zei over hoe gezond de rituelen van de desbetreffende artistiekeling waren 😂. Na dit spannende spel, lazen we elkaar het ritueel voor, met uitbundige articulatie, gevoel voor drama en maakte we er een heel toneelstuk van. Het voelde alsof we die vrijdag avonden een reis maakte door de tijd. We stonden in de ateliers van kunstenaars in 1762, we proefden de koffie waarvan er kennelijk zon 50 per dag gedronken werden, we liepen langs de Seine na een ochtend vol schilderen, of mijmerden in een donker kamertje met kaarslicht en sherry na een dag van schrijven. Het is echt een van de beste herinneringen uit onze jaren relatie. Ondertussen niet 3 maar 17 jaar samen en we kijken nu al uit om dit ritueel weer te gaan beleven met je nieuwe boek vol spannende en dwaze inkijkjes in de levens van betekenisvolle personen.
Woooow wat geweldig Lize. Echt een heel mooi idee en beeld dit