Afgelopen week las ik de prachtige roman My Friends van Hisham Matar. Het boek gaat over drie Libische vrienden die in 1984 deelnamen aan de Londense demonstratie tegen dictator Gaddafi waarbij het Libische ambassadepersoneel het vuur op de menigte opende.
Als de hoofdpersoon na de demonstratie zwaargewond in het ziekenhuis ligt, krijgt hij bezoek van een Libische verzetsstrijder:
Then he asked a question that in hindsight was ingenious. He did not ask what I needed or what he could do for me. None of those terrible questions. Instead, he said, ‘Do you know what you need right now?’
‘Weet je wat je nu nodig hebt?’ Ik vind het een vraag om te onthouden, voor als iemand in mijn omgeving het moeilijk heeft.
De vraag deed me ook denken aan één die David Brooks in De kunst van mensen kennen aanbeveelt te stellen als het gaat over gevoelige of moeilijke ervaringen: ‘Hoe was dat voor je?’
Als iemand het moeilijk heeft, wil je er voor diegene zijn. Tegelijkertijd kan de gevoeligheid van de situatie intimiderend zijn: je wilt niet het verkeerde zeggen. Juist dan kunnen dit soort eenvoudige maar doordachte vragen veel betekenen.