Welkom! Ik ben Ernst-Jan Pfauth, mede-oprichter van De Correspondent en journalist. Elke week stuur ik je een tip over intentioneel leven. Ben je nog geen lid? Geef je hier net als 7.000 anderen op:
Deze week deel ik een tip die je helpt om luchtig over je waarden te praten.
Stel: je krijgt een vraag die je eigenlijk niet wilt beantwoorden. Te privé. Te gevoelig.
Of iets in het gesprek gaat tegen je waarden in, maar je wilt het niet meteen heel ongemakkelijk maken.
Hoe doe je dat?
Je gebruikt een standaard overgangszinnetje. Eentje die je waarden reflecteert én luchtig overkomt.
Op een luchtige manier over je waarden beginnen
Ik hoorde het gebeuren in een interview met ondernemer Andrew Wilkinson. De podcastpresentator vraagt Wilkinson naar details van een bepaalde deal.
Waarop Wilkinson antwoordt:
‘I don’t kiss and tell.’
Het gesprek loopt soepel voort, tot presentator Shaan Puri teruggrijpt naar dat soepele overgangszinnetje. Hij vertelt aan Wilkinson dat hij een document bijhoudt met dit soort uitspraken. ‘Verlaat-de-gevangenis-zonder-te-betalen’-kaartjes noemt Puri ze.
Puri noemt een voorbeeld van een investeerder die ondernemers altijd persoonlijk wil ontmoeten voordat hij geld inlegt. Als een contact dat te veel moeite vindt, zegt die investeerder het volgende:
“My mentor told me: you got to meet someone belly to belly if you ever going to do deal with them.”
Zowel Wilkinson als Puri delen een grappige zinnetje dat ervoor zorgt dat je gesprekspartner begrijpt welke waarde je belangrijk vindt.
En dat maakt die zinnetjes zo krachtig.
Want je gesprekspartner begrijpt meteen dat het niet persoonlijk is, maar dat je geen antwoord geeft, of iets anders wil, omdat het overeenkomt met jouw waarden.
Best een leuk idee om alvast zulke zinnetjes te bedenken die bij jouw waarden passen.
💭 Hoe reageer je trouwens op onbehoorlijke vragen?
Daar kun je volgens schrijver Rebecca Solnit het beste als volgt op reageren:
One of my goals in life is to become truly rabbinical, to be able to answer closed questions with open questions, to have the internal authority to be a good gatekeeper when intruders approach, and to at least remember to ask, “Why are you asking that?” This, I’ve found, is always a good answer to an unfriendly question, and closed questions tend to be unfriendly.
Andrew Wilkinson komt ook in m’n boek Intentioneel leven voor, als het op bladzijde 58 over jaloerse miljardairs gaat. In deze video vertel ik er meer over: